اوج پرواز

زندگینامه سرهنگ خلبان شهید علی کیارش

خلبان شهید احمد کشوری

 

زندگینامه: سید علیرضا یاسینی (۱۳۳۰ – ۱۳۷۳)

سید علیرضا یاسینی در سال ۱۳۳۰ در شهرستان آبادان دیده به جهان گشود. وی در سال ۱۳۴۸ وارد دانشگاه خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز با هواپیمای اف-۳۳ برای تکمیل دوره تکمیلی به کشور آمریکا رفت.

پس از بازگشت به ایران با درجه ستوان دومی در پایگاه ششم شکاری بوشهر مشغول خدمت شد.

چند خاطره خواندنی از اولین خلبان اسیر و آخرین آزاده ایرانی/ گفتند همین‌جا بمان و ازدواج کن!

فرهنگ > کتاب – کتاب بر خلاف نمونه های مشابه که اخیرا در حوزه ادبیات مقدس باب شده اند و شرح حال رزمندگان از زمان تولد و کودکی تا انقلاب و جنگ و زمان کنونی را می شود، تمرکز چندانی بر زندگینامه لشگری نداشته و در یک صفحه، تصویری بیوگرافیک از لشگری ترسیم می کند. بر همین مبنا نقطه شروع کتاب، شهریورماه ۵۹ و چند روز قبل از آغاز رسمی جنگ تحمیلی است. مخاطب از ۲۷ شهریور ۵۹ که آخرین پرواز و اولین روز اسارت حسین لشگری است با او همراه می شود و ۱۸ سال بعد همراه او قدم به خاک کشور می گذارد.

خاطره خواندنی یک خلبان از شهید چمران

حس کنجکاوی ام باعث شد تا خودم از او دعوت نمایم . وقتی به چشمانش نگاه کرده و خودم رو معرفی کردم ، صلابت خاصی در چهره اش دیدم . کلام او که با سادگی خاصی ادا می شد به دل می چسبید،خلاصه دست او رو گرفته و به کابین اوردم . و این اولین باب آشنایی ام با او بود.

روایت خواندنی خلبانان دفاع مقدس از عملیات‌های سرنوشت‌ساز جنگ

محذورات که در انگلیسی به آن سیکوریتی دیلما (Security Dillema)می‌گویند٬ یعنی یک تنگناهایی که شما به جایی می‌رسید که باید تصمیم بگیرید و کجا بین بد و بد‌تر انتخاب کنید٬ یا بین مثبت و مثبت‌تر، بین دو تنگنا یک تنگنایی را انتخاب کنید. مثلا اگر بخواهم مصداقش را برایتان بگویم، کودتایی به نام کودتای نقاب شکل می‌گیرد، رژیم بعث عراق براساس اسنادی که وجود دارد و بخشی از دولت‌های غربی که آن روز در سایه نشسته بودند و حمایت می‌کردند و اگرچه مستقیم وارد نشده بودند و عوامل رژیم سابق به رهبری دکتر شاپور بختیار که جمع می‌شوند و یکسری از خلبانانی که فقط برای یک پایگاه و نه پایگاهی دیگر، بیشتر پایگاه سوم شکاری و یک هواپیمای جنگنده (نه همه هواپیماهای نهاجا) تصمیم می‌گیرند کودتایی به نام کودتای نقاب یا به غلط کودتای نوژه را طرح‌ریزی کنند

خاطره خواندنی از اسارت خلبان نیروی هوایی ارتش تیمسار یوسف سمندریان

مرداد سال ۱۳۶۵ بود. تازه از ماموریت گشت و شناسایی برگشته بودم که داوطلبانه آماده ماموریت شدم.
طبق دستور فرماندهی به من و سرهنگ خلبان “عباس رمضانی” ماموریتی ابلاغ شد تا مخازن سوخت دشمن را که بسیار حیاتی بود، در استان سلیمانیه واقع در شمال عراق بمباران نماییم. من به عنوان شماره یک و رمضانی به عنوان شماره دو پرواز انتخاب شدیم. کارهای مقدماتی پرواز را انجام دادیم. در اتاق بریفینگ فرمانده عملیات تاکید کرد:
– منطقه مورد نظر شدیدا توسط نیروهای بعثی محافظت می شود.

خاطرات خواندنی خلبان هواپیمای سران نظام

کاپیتان سعیدرضا نصرفرد، فرزند شهیدی که در آزمون‌های خلبانی انواع هواپیما در سطح جهانی درخشیده، چهره‌ای است که زندگی او با تاریخ انقلاب و پس از انقلاب گره خورده است. به گزارش فارس، او در گفت‌وگویی با ماهنامه پاسدار اسلام به برخی نشانه‌های روشن از این دوران‌ها که در ذهن و زندگی او به جا مانده‌اند، اشاره کرده که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید:

خاطرات خواندنی خلبان بروجردی از جنگ تحمیلی

سیدعلی محمد رفیعی‌ فرزند سید محمد جعفر‌ روز ۱۴ مرداد ماه ۱۳۳۱ در شهرستان بروجرد متولد شد. او در طول جنگ علاوه بر حضور در مناطق عملیاتی به عنوان افسر ناظر مقدم هوایی‌، جزو ‌یکی از خلبنانان کابین عقب «اف- ۱۴» بود که توانست بیش از ۵۰۰ ماموریت گشت زنی رزمی‌، پوشش هوایی و اسکورت را در تمام ساعات شبانه روز انجام بدهد و در سرنگونی تعدادی از هواپیماهای متجاوز دشمن و خنثی سازی بسیاری از ماموریت‌های آنان نقشی اساسی ایفا کند او علاوه بر مشاغل گردانی وانجام پرواز، پس از آتش بس به ستاد تهران منتقل شد و در پست افسر دایره طرح مدیریت جنگ‌های الکترونیک (جنگال) معاون عملیات نهاجا و سال بعد به عنوان رئیس همین دایره انجام وظیفه کرد.

خاطرات خواندنی خلبان هواپیمای سران نظام

او در گفت‌وگویی با ماهنامه پاسدار اسلام به برخی نشانه‌های روشن از این دوران‌ها که در ذهن و زندگی او به جا مانده‌اند، اشاره کرده که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید: 

    

* من در رشته مهندسی زمین‌شناسی در دانشگاه قبول شده بودم و از طرفی دوست داشتم خلبان بشوم. مادرم رفت نزد آیت‌الله حائری شیرازی و گفت: «من همین یک پسر را بیشتر ندارم. طوری نشود که او را از دست بدهم.» البته این کار را بدون اطلاع من انجام داد. بعد یک مرتبه دیدیم در پذیرش خلبانی مردود شدیم و سر دندانمان به ما گیر دادند که بعداً فهمیدیم بهانه‌ای بیش نبوده است و در نتیجه نتوانستم بعد از دیپلم برای خلبانی هواپیمای شکاری بروم. در دهه ۶۰ روحیه ما روحیه جنگیدن و پاسداری بود و تصمیم گرفتم پاسدار شوم و در سال ۶۲ به کمیته پیوستم، یعنی به‌محض اینکه دیپلم گرفتم به کمیته رفتم. همزمان به دانشگاه هم می‌رفتم. به‌قدری در پاسداری فشار کار ما زیاد بود که نتوانستم زمین‌شناسی را در دانشگاه ادامه بدهم و در حقیقت پاسداری را انتخاب کردم. بعد از کمیته به سپاه رفتم و پاسدار سپاه شدم. بعد هم به نیروی هوایی سپاه رفتم و دوره خلبانی را در سپاه گذراندم.